پاره ای قصه ها انگار با یک «گنبد کبود» شروع می شود . به این ساختمان و گنبد کبودش نگاه کنید :
این ساختمان در بیمارستان عمومی ماساچوست (MGH) در بوستون امریکا قرار دارد یعنی تو این شلوغی ها
از این جاها باید وارد ساختمان شویم
از این پله ها پائین می رویم
تا برسیم به اینجا
یعنی دقیقا زیر گنبد کبود …
حدود ۱۷۵ سال قبل ، آقای مورتون که دندانپزشک ۲۷ ساله ای بود …..
… سعی می کند تا در حضور پزشکان ، درد جراحی یک بیمار را در این چنین مکانی تسکین دهد
جراح باید یک ضایعه عروقی را از فک بیمار برمی داشت . مورتون با کمک دی اتیل اتر ، درد بیمار حین جراحی را کاملا کنترل کرد …..و جراح به حاضرین گفت : آقایان باور کنید این یک چشم بندی نیست !
مورتون از این ابزار برای تجویز اتر استفاده کرد
در حال حاضر روز ۱۶ اکتبر را به یاد آن نمایش «روز بیهوشی» می گویند و آن آمفی تئاتر را «گنبد اتر» ETHER DOME می نامند ….
…. که استفاده های آموزشی متفاوتی برای پزشکان و دانشجویان پزشکی دارد
این واقعه پزشکی برای مخاطبین ، آنقدر جذاب بوده که در کتب و فیلم های متفاوت به آن پرداخته شده است
حتی به شکل قصه های مصور نیز ارائه شده است
گرچه زندگی کوتاه مورتون ، فراز و نشیب های علمی و اخلاقی خاص خود را داشت اما اشاره به آن در واقع تاکید بر اهمیت تاریخی یک رشته است
رشته بیهوشی در جهان دارای اعتبار و جایگاه خاصی است که همگان بر آن معترفند ولی در این دیار به علت سیاست زدگی و سوء تدبیر مدیران وزارتی ، وضعیت این رشته به وضعی فاجعه بار نزدیک می شود که عواقب آن را بعید است این وابستگان سیاست بدانند ..
در هر صورت باز هم «روز بیهوشی» بر همگان مبارک …
اگر خواستید نیم نگاهی به « گنبد اتر » بیاندازید ، فیلم زیر را ببینید