| الفبای بیهوشی |

مطلب زیر فقط شرح مختصر زندگی یک متخصص بیهوشی است و فاقد هرگونه قضاوت کارشناسانه در این باره است .

در ساعت ۵ بامداد ۱۸ اردیبهشت سال ۱۳۵۸ ، بیست و یک نفر در زندان قصر تهران تیرباران شدند .

یکی از افراد اعدام شده ، پزشکی ۵۲ ساله بنام دکتر «محمدرضا عاملی تهرانی» بود که از قضا متخصص بیهوشی و عضوهیات علمی دانشگاه تهران نیز بود . در سابقه وی عضویت حزب رستاخیز ، نمایندگی مجلس و وزارت دو کابینه رژیم گذشته (دوره شریف امامی و ازهاری) به چشم می خورد. بهتر است بدانید کل دوران وزارت وی در وزارت جهانگردی و آموزش پرورش به چهارماه هم نرسید ( از ۲۵ شهریور تا ۱۶ دی ۱۳۵۷ ) .

… اما پس از انقلاب دکتر عاملی تهرانی به خارج کشور نرفت و با توجه به اینکه فکر می کرد اتهامات شدیدی متوجه او نیست ، در ۱۳ فروردین ۱۳۵۸ طی تماس تلفنی با نیروهای انقلابی خود را معرفی نمود. در همان محل تماس دستگیر و به کمیته سلطنت آباد منتقل و سپس به زندان قصر تحویل داده شد .

گزارش اعدام این ۲۱ نفر بزرگترین تیتر صفحه اول تمامی روزنامه های ایران شد . در جلسه دادگاه خبرنگارانی از تمامی طیف های سیاسی چپ و راست ( آن زمان) حضور داشتند اما نکته قابل تامل آن است که هرگز گزارشی (صوتی/ مکتوب) از دفاعیات این فرد در دادگاه منتشر نشد . یکی از موارد بحث انگیز پرونده ایشان ، پیگیری آتش سوزی سینما رکس آبادان در زمان وزارتش بود ( علیرغم اینکه در اینترنت مطالب فراوانی در این باره می خوانید ولی نویسنده این سطور در حال حاضر ، مستندات کافی و همچنین شهامت لازم ! جهت پیگیری دقیق این موضوع را ندارد ).

چند روز بعداز اعدام دکتر عاملی تهرانی ، روزنامه ها اقدام به انتشار کیفرخواست دادستان علیه وی کردند که در آن این جملات درج شده بود: « نظر به آیات و احکام الهی در مورد فساد و محاربه و مشاورت و تصویب در قتل عام و ائمه القدس تقاضای رسیدگی و تعیین مجازات اعدام و مصاده اموال متهم و اقارب وی را دارد » .

پست سازمانی این وزیر (در آموزش و پرورش و جهانگردی) ارتباط مستقیمی با قتل عام! پیدا نمی کرد ، به نظر می رسد که این کیفرخواست بیشتر ناظر به احوال پاره ای دیگر از اعدام شدگان بود

وی در گورستان ابن بابویه شهرری دفن شد .

چه می دانیم ! شاید اگر چرخ گردون جور دیگری می چرخید ، با وی اینگونه رفتار نمی شد و مثلا سرنوشتی همانند دکتر شجاع‌الدین شیخ‌الاسلام زاده ( وزیر بهداری کابینه هویدا) پیدا می کرد!